SINO ANG DAPAT

Nakatangap ako ng tawag mula dito sa katabing kuwarto koPare! labas tayo mamaya (sabi sa akin ng kasama ko)Asan ka ba? (tanong ko sa kanya}Andito lang ako sa kuwarto koBuwisit ka! andiyan kalang pala patawag-tawag ka pa!!Kumain kami sa labas, siyempre medyo tumagay-tagaynarin kami ng konti. Habang tumatagal gumaganda angkuwentuhan namin ng kasama ko, marami kamingnapag usapan hangang nai kuwento niya sa akin natumawag daw sa kanya yung isang teacher na kumpare niyana.. nakikiusap na kung pwede mag donate daw siya ng mgaupuan na gagamitin sa mga pagtitipon sa paaralan.Nagpadala itong kasama ko ng halagang 7000 pesosdoon sa kaibigan niyang teacher. Sa dating ng kanyangpag kukuwento sa akin medyo pinagmamalaki niya saakin na nakatulong daw siya sa mga guro.Sabi ko naman... ok din yang ginawa mo at least nakatulong ka(sabi ko sa kanya). nasa ganon kaming pag uusapmaya-maya nag ring ang kanyang cellphone tawag galing ng pilipinas. Sinagot niya yung tumawag, ang narinig kosa sinabi niya sa kabilang linya, "-Wala akong pera ateang dami ko pang utang dito na binabayaranpag nakaluwag nalang ako ha''. cge tatawag nalang ako sa inyopag nakaluwag na ako. bye!Pagkatapos nilang nag usap tinanong ko kung sino yungtumawag, sabi niya kapatid daw niyang babae, wala dawtrabaho yung bayaw niya konstraksyon lang dawang trabaho ng kanyang bayaw sa pilipinas, may limanganak. wala na daw silang pangbili ng bigas.!Nang akoy andito na sa kuwarto ko nakahiga iniisipko yung narinig kong pag uusap ng kasama ko at nung kapatid niyang babae at yung kinuwento sa akin ng kasama ko tungkol sa pag bigay niya ng halagang7000 pesos sa taong hindi niya kaano-ano.!Masyado akong napapailing, sino ba ang dapat na tulungan?Yun bang mga taong may kakayahang bumili ng sarilinggamit o yung mga taong mas nangangailangan ng iyongtulong. Dapat bang unahin yung mga taong naging kaibiganmo lang o yung mga taong karugtong ng iyong laman at dugo.Alam naman natin ang mga taong nasa paligid natin ang totoongnaghihirap. Totoo kaya ang pagbibigay mo ng tulong ay nangga-galing sa iyong puso?Sino ba ang dapat na tulungan?!Ayaw kong pangunahan ang bawat isa,ayaw kong husgahan ang aking kapwapero sana... bago ka tumulong unahin muna natinang mga taong naghihintay ng iyong tulong.Unahin muna natin ang mga taong mas higit nating tulungan.!Sino ba ang tutulong sa iyong mga kapatid?Sino ba ang pwedeng lapitan ng iyong mga kapatid?Nagsasaya na ang mga taong binigyan niya ng tulongpero.. ang sarili niyang kapatid umiiyak dahilwala ng makain.!SINO BA ANG DAPAT NATING TULUNGAN?

MATUTO KANG LUMAKAD

Habang ako ay nagiisa dito sa kuwarto ko na puno na ngusok ng sigarilyo, ang layo ng nararating ng aking isipanmadalas.. ito ang ginagawa ko kaysa lumabashabang akoy nangangarap, sinasariwa ko ang mgaala-alang ginagawa ko noon at mga bagay na gusto kopang gawin. May mga bagay na gusto kong gawin ngunitparang ang hirap gawin, parang... pinanghihinaan naako ng loob, parang ang hirap gawin.Kung kaylan ako tumanda ng ganitoKung kaylan mas malawak ang isipan kodito pa ako parang susuko.Samantalang ang isang musmos na bata na nag aaralpa lamang na tumayo, wala pa sa tamang pag iisipnandon ang determinasyon niyang matutong tumayokahit bumagsak tatayo at tatayo parin kahit nag iisa.kahit masaktan sa kanyang pagkakabagsak hindi sumusukohangat hindi natututong tumayo. Kahit wala ka sa kanyangtabi hindi siya naghihintay kung kaylan mo siya gagabayan.
Sa bawat pag bagsak masaktan man ng bahagya umiyakman ngunit hindi sumusuko.Mapagtagumpayan man niyang tumayo, magsisimulanaman siyang humakbang upang lumakad para sa panibagong hamon ng buhay. Ang buhay ng isang musmos na bataay punong-puno ng pagsubok. Ano mang hirap,ano mang sakit ng pagkakadapa tanging iyak langang sandata upang mailabas ang sakit na naramdaman sakanyang pagkakadapa. They never waited too longto give it another shot.
Kung ating iisipin, hindi mo mabibilang kung ilang beses siya bumagsak, kung ilang beses madapa. Pero...Hindi sumusuko.Ikaw pa kaya na nasa wastong pag iisip ang madaling sumuko?Tulad natin kahit madapa tayo sa unang pagsubokhuwag tayo mawalan ng pag-asa Lahat tayo kahit maka ilang ulit tayongmadapa pilitin nating tumayong muli upang harapinkahit anong dami ng pag subok. Kahit makailangbeses tayo bumagsak. !If you can learn to walk there are many other things that can be achieved in life.!Ang isipin natin...!KATULAD DIN ITO NUONG TAYOY NATUTUTONGLUMAKAD. WALANG KALIGAYAHANG MAKAKAMIT SA
PAGKAKADAPA,ANG KALIGAYAHAN AY NASA MULING PAGTAYO
SA BAWAT PATAK NG LUHAMAY NGITING KATUMBAS.!!DITO MUNA KAYO... MAG CR MUNA AKOMAWAWALAN DAW NG TUBIG MAMAYALAKING PROBLEMA PAG WALANG TUBIGMINSAN KASI GUMAMIT AKO NG TISSUEKASO NABUTAS. YUNG DALIRI KO TUMUSOK

SALAMIN

Kapag humaharap tayo sa salamin
Kitang-kita natin ang kabuuan ng ating sariliang ating panlabas na kaanyuan.Pero minsan kahit nakaharap tayo sa salamin hindinatin nakikita ang tunay na katauhan natin.Kahit tayo sa ating sarili, hindi natin nakikita ang ibangbagay na meron tayo sa ating pagkatao.May mga ugali tayo na alam natin minsan na nakakasamasa iba pero... ginagawa parin natin.
Minsan makikita mo lang na masama kung...nakita mong ginawa ng iba, dito mo masasabi nanagagawa ko din minsan ang ganoon.Masasalamin natin ang sarili natin sa katauhan ng iba.Makikita mo ang sarili mo sa mga taong nakakasalamuha moKung ano ang nakikita mo sa iba iyon ang nagre-reflect sa pagkatao mo.Kung ano ang ginawang mabuti ng isang tao,nagagawa mo rin. Sa kanila mo nakikita kung ano angtunay na pagkatao mo. Madalas kapag may nakakausap ako tinitingnan kokung ano ba na meron siya sa sarili niya na wala ako.Tinitingnan ko din kung ano ba na meron ako sa sarili ko na wala din siya. Minsan.. napapangiti ako sa sariliko kung may makita ako na malaki ang kaibahan ko sa kanilaTulad sa mga kaibigan ko, madali silang magalit kung maymga bagay sila na hindi nila agad magawa,dito ko nakikita ang sarili ko na hindi ako ganoonMay mga bagay naman na maganda sa ugali nilaang siya ko ring kinukuha mula sa kanila.
Ngayon... Kung ano man ugali meron ako dahilito sa mga taong nakapaligid sa akin.Sa kanila ko nakita kung ano ang mali at tama sa aking ugaliSila ang naging salamin ng aking pagkatao.

MALASAKIT

Sa araw-araw ng pakikisalamuha ko sa mga taoPakikipag usap sa mga kaibigan,kakilala at kung sino-sino paHindi ko maalis sa aking isipan kung ano ba ang pagkakaibang bawat isa. Yun bang masasabi natin na ang pagkakaibamo sa kanila, yung mahirap gawin ng isang tao.Pagkakaiba na.. mahirap kalimutan ng isang tao sa iyo.May mga bagay na masasabi mo na madaling gawinsa salita ngunit mahirap ng gawin kung tayo na ang gagawa.Marami ang nagsasabi na.. hindi lang ang kaibahan nila sa atin ay ang pagiging mapera nila, marami silang award na natangap sa paaralan, may mga diploma sila.
Mas higit ang kaibahan mo sa kanilakundi ang....
Magbigay ng "MALASAKIT"!Ang pagbibigay mo ng malasakit sakapwa ang pagkakaiba mo sa kanila.!To make a difference to others, care for them.!Yan ang magiging kaibahan mo sa kanila.

HAPPINESS

Ano ba ang tunay na kaligayahan?Paano ba ang maging maligaya?Bakit yung may pera nakakaramdam din ng kalungkutanNaniniwala ako na makakaramdam ka ng tunay na kaligayahankung gumawa ka ng mabuti sa kapwaMakakaramdam ka rin ng tunay na kaligayahankung sinuklian ka din ng kabutihan ng iyong kapwa.
Naalala ko nung minsan akong nagbakasyon sa pinasnakatambay ako sa harap ng aming tahanannagmamasid sa mga nagdadaanNakita ko ang mag lola na dadaan sa harapan koakay ni lola ang apo niyang babae na nasa animna taong gulang. Habang padaan sila sa harapan komay dumaang natitinda ng sorbetes habang naglalakadang mag lola kinakalabit nung bata ang kanyang lola nagpapabili ngsorbetes ngunit dahil sa kahirapan ng buhay hindi maibili ng lolaang kanyang apo ng sorbetes. Narinig ko ang sinabi ng matanda sa sa kanyang apo. Wala tayong pera apo, yon lang at tumahimik na yungbata. Tinanong ko yung lola,Bakit po lola? (sumagot yung matanda) Itong apo ko nagpapabiling sorbetes wala naman kaming pera, birtdey pa naman niya ngayon, Masyado akong nadala sa sinabi ni lola, sa halaganglimang piso wala siya sa bulsa, samantalang yung iba hindi malamanang gagawin kung saan gagastusin ang pera. Tinitingnan ko yung mag lola habang papalayo, sobra akong naawa sa maglolaTinawag ko yung nagtitinda ng sorbetes. Pare magkano yang sorbetes mo? limang piso kuya, walong piso kung kasama tinapayMagkano lahat yang sorbetes mo kasama tinapay?350.00 kuya 300 na lang para sa iyo. Sige, nakikita mo ba yungmag lola na naglalakad? (tanong ko sa nagsosorbetes) oo kuya,Sundan mo at ibigay mo sa kanila yang lahat ng sorbetes mo birtdeynung bata, eto yung bayad 400,00 yung isang daan ibigay modun sa bata ha! oo kuya! Natuwa ang buong pamilya nung batanakatikim pati mga kapatid at magulang nung batakahit ang mismong nagtitinda ng sorbetes ay natuwa sa aking ginawakasama ng halos lahat ng kapitbahay nung bata natuwa sa akingginawa, kinahapunan bago magtakip silim inimbitahan ako ngama na bumisita sa kanila at pinaghanda ako ng tinolang manokgusto nila akong makita, gusto nila akong makilala kasama ng kanilang mga kapitbahay. Ang sarap sa pakiramdam kapag sinusuklian ka ng kabutihan at paggalang.
When you make someone happy, you become happy, and then people try to make you happy.
Habang akoy nabubuhay hindi nila makakalimutan angnagawa ko sa kanila.
Many people balieve that the path to happiness is by doingfor others.
Treat people the way you want to treat you
ANG KALIGAYAHAN AY NASA ATING PUSO

KABANATA

Sa bawat kuwento ng ating napapanood, nababasa meron yungtinatawag nating "KABANATA". At sa bawat kabanata ay maykanya-kanyang nilalaman. Merong malungkot at meron din yungmasaya. Tulad ng kuwento ng ating buhay, minsan malungkot, masayamasalimuot punong-puno ng pakikibaka maraming pagsubok napinagdadaanan laging nakikipagsapalaran sa hamon ng buhay.
Sa buhay nating lahat, meron tayong limang kabanata
UNANG KABANATAIto ay nuong tayo ay nasa murang edad ang panahong tayo ay nasapagkabata. Ito ang isa sa masasabi kong pinaka masayang parte ng atingbuhay. Walang problemang iniisip, walang inaatupag kundi ang maglarong maglaro. Malayang-malaya sa kilos, walang pumipigil kahit saan dalhinng isipan, malayo ang nararating, walang iniintindi kundi ang gawin anoman ang maibigan kasama ng iba pang kalaro. Takbo dito, takbo doon, laro dito, laro doon, tawanan, habulan at kung ano-ano pa. Uuwi ka langkung hihingi ng pera sa nanay pag nabigyan na takbo nanaman ang saya diba?PANGALAWANG KABANATAIto yung dumating ka na sa pagkabinatilyokung saan dito ka makakaranas ng pirst lab he he hekahit nabawasan na ang konti mong kasiyahan kung ikukumparanung ikaw ay bata pa. Dito ka makakaramdam ng konting sigla at kaligayahan na iba sa kasiyahang naramdaman mo nung ika'y bata pa lamang.Dito mo makikita ang unang magpapatibok ng puso moMas nakakakilig dito, medyo eksayting ng konti bagamat medyolumiit na ng konti ang mundo mo dahil ang gusto mo andon ka laginag papatsarming sa unang iniibig mo. dito ka natutong mag ayosng konti sa sarili at dito ka narin makakaramdam ng konting problemalalo sa mga kalalakihan dahil problema sa pang date.Dito din makikita ang maaksyong parte ng buhay mo, andiyan yungpagiging basagulero mo. Uuwi ka lang kung kakain pagkatapostambay uli kasama ng mga kaibigan, andiyan din ang luto-lutuanEto ang panahong nasa edad na tinatawag na high school life.Masaya din dito di ba?PANGATLONG KABANATADito ka na pumapasok sa pagkadalaga at pagkabinata.Dito ka na makakaramdam ng tunay na pag ibigat dito ka narin matututong humalik (wow, eto ang gusto ko dito)Dito mo mararanasan ang tunay na mag mahal at sarap ng mayminamahal at ng may nagmamahal. Kahit hindi mo pa nakikitangmay pag tingin siya sa iyo.. ang mahalaga umiibig ka sa kanya.Dito na lalong lumiit ang mundo mo dahil wala na sa isipan mo angmaglaro tulad ng ginagawa mo noon. Patambay-tambay ka na langsa tapat ng tahanan ng napupusuan mo, pa tsarming ng konti sa kanyaDito narin mag uumpisa ang maraming problema, Problema sa pagibig, sa perang pang date at problema ka narin ng mga magulang mo dahil puro ka nalang hingi ng pera pang tomaat pera pang date at pera panonood ng sine at pera pang tong-it.At dito ka narin pagsasabihan ng mga magulang mo"Puro ka pera!!" "MAGHANAP KA NA NG TRABAHO!!" (Paktay ka na dito) Kailangan mo ng pera pang date dahil kung hindi momai-date ang kasintahan mo hindi ka makakahalik hahaPANG APAT NA KABANATADito ka na nagkaroon ng sariling pamilyaDito na lumiliit lalo ang mundo mo dahil kailangang asikasuhinmo na ang pamilya mo bagamat andiyan parin yung patambay tambay ng kontingunit kailangan mo ng humanap ng mapapasukan upang may may maipakain ka sa pamilya mo. Hindi na pwede yung puro tambayka nalang kailangan mo ng magbanat na ng butoAndito narin ang sang damakmak na problema, dito ka narin makakaranas kung paano ang umiyak na hindi momasyadong naranasan nuong ikaw ay binata palamang kaakibat na dito ang sari-saring problema.problema sa pera, problema ng walang hanapbuhayproblema sa pagkain sa araw-araw, sa pagpapaaralat problema sa tahanan kung paano kayo magkakaroonng sariling tahanan. Bagamat makakaramdamka rin ng kaligayahan dahil kapiling mo ang iyong pamilya.HULING KABNANATAAng buhay natin sa pagtandaIto yung halos hindi mo na magawa ang lahat ng nagagawamo nung ikaw ang malakas pa. Hindi mo na kaya ang mabibigat na trabaho, hindi mo na kaya ang maglakad ng malayo,hindi mo na halos kaya ang tumayo sa pagkakaupo,hindi mo na kaya ang uminom ng alak, nagkakasya ka nalang sa mainit na kape, puro gamot at puro multi vitamin nalang ang laging iniinom mo.Halos abutin ka ng hapon sa pagkakaupo monakukuntento ka nalang isipin ang lahat ng nakaraan moang lahat ng pinag gagawa mo nung ikaw ay bata pawala narin ang gilas ng kilos at pangangatawan mowala narin ang mga ngipin sa harapan monapapa ngiti ka dahil nuon pag nakakitaka ng kalbo sinisigawan mo ng panotngayon nagagalit ka pag tinatawag kang panotHalos mapa iling ka pag humaharap ka sa salaminnakikita mong puro kulubot na ang iyong balatDito mo sasabihing "MATANDA NA AKO"ETO NA ANG HULING KABANATA NG BUHAY KO"PAANO KAYA ANG MAMATAY?"

Inaanyayahan ko po na mag join ang lahatdito sa bagong site na tahanan ng mga pinoy aroung the globemag register po tayoeto po yung link http://s1.zetaboards.com/TahananNgMgaPinoy/index/

BE THANKFUL

Dumarating sa buhay natin ang minsan na nababagottayo sa ating sarili, sa ating mga ginagawa sa araw-arawat kung minsan nababagot tayo sa kung ano ang meron na sa atin.Hindi na tayo nasisiyahan sa mga bagay na meron tayo.Naghahanap tayo ng iba na mas bago sa ating paninginbago sa ating panlasa, bago sa dati nating ginagawa.
Likas sa atin ang hindi makontento kung ano ang meron na tayopara bang hindi tayo nasisiyahan.
Sa tagal na ng aking paghahanap buhaymarami na akong naging kasama na lumagpak dahil sa paghahangad ng mas malakiHindi makontento sa tinatangap niyang suweldonaghanap ng mas malakihangang sa nagsisi sa huli dahil wala ngtumangap na kompanyanagsisi dahil sa paghahangad ng mas malakiMatuto tayong tumangap kung ano ang nakamit natinmatuto tayong tumangap kung ano ang narating natinIpagpasalamat natin dahil meron ka ng hanapbuhaysamantalang yung iba,naghahanap pa ng mapapasukan
Ipagpasalamat natin dahil nasa ibang bansaka naghahanap buhay,samantalang yung iba nangangarap pa lang mag abroad
Kumakain ka na ng masarapsamantalang yung iba halos walang makain
Ayaw mo ng kainin yung natirang pagkain at itatapon mo dahil gusto mo yung bago sa panlasa mosamantalang yung iba, namumulot na lang ng makakain.
May mga gamit ka namas gusto mo pa yung mas mahal na gamitpara lang masabi mo sa mga kaibigan mona mahal ang mga gamit mosamantalang yung ibanangangarap magkaroon kahit muralang basta may magamit
Hindi tayo magiging masaya kunghindi mo pinapahalagahan kung anongmeron ka ngayon at kung ano ka ngayon
Lagi nating isaisip na hindi lahat ng bagayna meron sila, kailangang meron ka rinbinibigyan mo lang nang pagkakataon ang sarilimo na maging matampuhin atmaging maingitin.
Try to keep a good attitude
"BE CONTENTED"sa lahat ng bagay na natatangap natin

"LEARN TO ENJOY WHAT YOU HAVE"

RESPECT

Nagkita kami ng isa sa iginagalang kong kaibigan kahaponMarami kaming napag usapan,Isa sa mga kinuwento niya sa akin ang sobrangikinatuwa ko, hangang sa pagtulog konapapangiti ako kapag naiisip ko yung isangkwento niya sa akin, tungkol sa salitang"RESPETO"Maraming paraan para maipakita natin ang atingrespeto. Respeto sa mga parents natin, sa kapatid,Respeto sa kausap, respeto sa matanda at kungminsan kailangang irespeto rin natin ang nakababata sa atin.Nais kong i-share sa inyo ang narinig ko mula sa aking kaibigan.
Isang bata ang pumasok sa isang restawranLumapit sa kanya yung isang waitressTinanong yung bata kung anong gustong kaininSumagot yung bata Magkano yung Ice cream ninyo? yung flavor of the month?35 pesos (sagot ng waitress)Binilang nung bata yung barya niya,kaso medyo kulang yung barya nung bata.(nagtanong uli yung bata) "meron po ba kayo yung medyo mura langna ice cream?"Meron, 25 pesos (sagot nung waitress)Binilang uli nung bata yung barya niya, kulang parinhabang nagtatanong yung bata sa waitress sumisigaw nayung ibang costumer sa waitress, hangang sa isang babaeng medyomay edad na ang lumapit sa waitress at pasinghalna sinigawan yung waitress"Ano ba aasikasuhin mo ba kami o hindi!"Nakikiusap yung waitress na "sandali lang po mam kasinauna po kasi itong bata.Dahil sa pinakitang paggalang ng waitress sa isang bata na tulad niya,inabot na lang nung bata ang lahat ng baryang hawak niya"Ate... bigyan mo nalang ako ng ice cream na abot ng halaga ng baryang iyan.Patakbong sumunod yung waitress na kumuha ng ice creamna kasing halaga ng inabot nung bata.Bago lumayo yung waitress sa bata tinanong nungbata yung tunay na pangalan nung waitressPag katapos lumapit na yung waitress sa ibangcostumer na nagmamadali
Nung matapos kumain yung bata ng ice creamtumayo yung bata merong iniwan na munting papel saibabaw ng lamesaPag balik ng waitress sa lamesa nung bata para iligpitang pinagkainan nung bata nakita nung waitress isang checke na nagkakahalaga ng 100,000 pesos nanakasulat sa pangalan niya ang iniwang tip nung bata sa kanya.Humaguhol ng iyak ang abang waitressAng batang naging kustomer niya anak pala ng isang milyonaryona may sariling account.Isang gantimpala ang natangap niya sa respetong pinakita niyasa isang bata na.. kahit ikaw siguro mismong nagbabasa ay hindi mo magawang gawin.
Isang uri ng respeto sa kausap, respeto sa costumerat respeto sa bata ang pinakita ng waitress dito sa aking kuwento.
IPAKITA NATIN ANG RESPETO MO SA KAPWATULAD NG PAGRESPETO NATIN SA ATING SARILI

BE PATIENT

Minsan nakakagawa tayo ng isang bagay na hindi natin napipigilan.

Mga kilos na padalos dalos, hindi muna nakakapag isip bago gumawa ng isang bagay na makakasakit

sa salita man o sa gawa lalo na kung umiiral na ang galit

hindi na nakakapag pasensya.

Isang lalaki ang bumili ng isang sasakyan,

giliw na giliw siyang pinagmamasdan ang nabili niyang sasakyan,

isang araw naglalaro ang anak niyang babae na anim na taong gulang,

may hawak na isang dipang kahoy ang anak niyang babae,

sa hindi inaasahang pangyayari dala ng kalikutan ng isang bata

nagasgas ng bahagya ang bagong sasakyan ng ama

agad na nilapitan ng ama ang kanyang anak

at ipinalo sa anak ang hawak na kahoy,

dahil bata... isinalag nung anak na babae ang kanyang kamay sa pamalo,

nahagip ng kahoy ang dalawang daliri ng bata,

nabali ang buto ng dalawang daliri ng bata,

iyak ng iyak yung bata dahil sa sobrang sakit na naramdaman,

agad namang isinugod ng ama sa hospital ang kanyang anak.

Agad na ginamot ng doctor ang nadurog na buto ng daliri nung bata,

nang magkamalay yung bata at nagising na may luhang tumutulo sa kanyang mata,

masuyong nagsalita yung bata...

"Papa im sorry nagalusan ko yung sasakyan mo"

"Papa... maibabalik pa po kaya yung daliri ko sa dati?"

Umiiyak na yung anak niyang babae

"Papa hindi ko na po maigalaw itong mga kamay ko"
Masuyong niyakap ng ama ang kanyang anak,

Ang kanyang anak na nasaktan na niya ang siya pang humingi ng sorry sa kanya.

Halos manghina ang ama sa sobrang pagsisisi.

Sana... Mag isip muna before you lose your patience with someone you love.

Think before you act, be patient, understand & love.

Ang bagay na nasira sa sasakyan madaling palitan.
Pero... ang bahagi ng katawan na nasira

habang buhay dadalhin ng kanyang anak.