Simula nung akoy bata pa iminulat na sa akin ng nanay ko ang pagnenegosyo, iminulat sa akin kung ano ang mga nakukuhang maganda sa pagnenegosyo bagamat hindi pa nasubukan ng nanay ko ang magnegosyo ng kahit ano pero iminulat niya sa akin ang kahalagahan sa pagnenegosyo. Kahit salat sa kaalaman ang nanay ko sa negosyo hindi naman siya nagsawang nagsuporta sa akin sa pagbibigay ng puhunan hanggang sa nakahiligan ko ng magtinda-tinda sa aming paaralan. Nag umpisa akong magtinda noong nasa grade four ako, puno man ako ng kahihiyan pero sa tulong ng mga paliwanag at tulong pinansyal ng nanay ko naipagpatuloy ko hanggang sa magkaroon na ako ng interesadong magtinda. Isang supot na makapuno ang madalas na tinitinda ko noon kadalasan halos kalahati ng supot ako ang kumakain dahil masarap na matamis pa. Hindi hinahanap ng nanay ko ang mga napagbilhan ko sa araw-araw ang tanging hangad lang niya ay yung kung ano ang makita ko at matutunan sa pagnenegosyo. Alam nating lahat na sa negosyo kailangan unang-una na syempre ang sipag at tiyaga, kailangan din sa negosyo ang diskarte at higit sa lahat ay ang mahabang pisi or malaking capital, dahil minsan mahirap din sa negosyo ang puro cash dahil alam naman natin ang hirap ng buhay sa atin.
Paraan....
Plano kong magpautang ng bigas, fertilizer or abono sa palayan, mga pagkain ng manokan at babuyan. Umpisahan ko sa bigas dahil alam na natin na.. hirap ang buhay ng bawat pilipino hindi ko sila pahihirapan sa pagbabayad. Kung ang isang ama ay isang tricykle driver lang paano siya makakabayad ng isang sakong bigas kung nagkakahalaga ng more or less sa 1,200 ang bawat sako, hirap di ba?
Kung ako ang magnenegosyo... Bibigyan ko ang bawat tricikle driver ng pagkakataong makautang ng bigas at ang paraan ng pagbabayad sa akin 15.00 hanggang 20.00/day ang bawat hulog sa akin araw-araw. Kung ang bawat tricykle driver ay kumikita ng 150.00/day hindi na siya hirap sa 20.00 na hulog araw-araw hanggang sa matapusan niya yung 1,200.00. sabihin na natin na may tubo ka narin 50.00 or 100.00 kada sako kung ang tricykle sa baryo ninyo ay nasa 20 pataas benteng sakong bigas din yan, bigyan mo narin yung mga high school teacher at elementary teacher ilan na silang lahat plus bawat bahay pa, yung susunod na baryo pa ilang tricykle driver din sila doon, ilang teacher din sila doon at bawat bahay kung sa iyo din kukuha, yung mga dalaga at binata na namamasukan din sa trabaho sa iyo narin kukuha, yung susunod na baryo pa, yung susunod uling baryo, yung susunod pa, at yung susunod uli hahaha ang daming baryo yan bigas palang yan, isang bayan palang yan paano kung makarating ka pa sa susunod na bayan, dahil ang bawat baryong pinupuntahan mo boundary na pala ng kadikit na bayan. ilang baryo nanaman yan? eh yung mismong bayan pa na sandamakmak na ang mga tricykle driver diyan, bigas pa lang yan eh yung mga abono or fertilizer pa ng palay puro palayan pa naman sa probinsya. yung mga nagbababoy pa. hayyy naku sa bawat 20 pesos na singil mo magkano kaya aabutin sa isang araw? baka hindi mo na maharap ang mag facebook at mag blogging.
Minsan nakakapagod din pala mangarap
