GULONG NG PALAD

GULONG NG PALAD

Nung araw ng kabataan namin.. wala kaming inatupag kundi ang maglaro ng maglaro.. umaga, tanghali buong araw na ginawa ngdiyos hindi kami napapagod sa kalalaro. Hindi namin naiisip kung ano ba ang magiging buhay namin kung kami ay may kanya-kanyang pamilya na.
Sabi ng iba... hindi mo pa nakikita ang kinabukasan mo habang bata ka pa. Isa sa madalas na kasama ko sa paglalaro ang kababata kong si marisa. Ang kanyang ama ay isang janitor lamang, kasama ng aking ama na isang welder mechanic sa pagawaan ng simento nuong araw.

Dahil sa maliit na kita ng ama ni marisa.. madalas api ang turing sa kanila ng iba naming mga kapitbahay. Kadalasan.. tinutukso si marisa nuong araw na '' taong kuto '' at ang ibang kapatid ni marisa ay binabatok-batukan lang nuong araw. Dahil dala ng aming kamusmusan hindi sila nakakaramdam ng ano mang sama ng loob sa mga taong umaalipusta sa kanila. Ngunit.. sa aking palagay hindi mabubura ng panahon ang mga sakit na ala-ala ng kanilang pamilya. Natatandaan ko pa.. noong naglalaro kami ng isang kapatid na lalaki ni marisa.. nakita naming umiiyak ang isa nilang kapatid dahil binatukan ng isang istambay sa amin.

Dahil dala ng hirap ng kanilang pamumuhay, napipilitang sumama si marisa sa kanyang ina na tumangap ng mga labada sa mga bisitang hapon ng kompanya. Ang mga japanese national ang siyang mga may ari ng pabrika ng simento kung saan namamasukan ang aming mga ama.

Isang araw... dumating ang isang hapon na designer mismo ng mitsubishi sa japan. isangbinatang designer ng mitsubishi. Christmass party ng kumpanya.. imbitado ang lahat ng pamilya ng mga empleyado sa nasabing christmass party ng kumpanya. ( siyempre kasama din ako noon.. dahil empleyado din ang aking ama) Noon ay nasa edad 18 na kami. Busog tuta nga ako noon sa dami ng aking kinain.(LOL) Andon din ang mga matataas na opisyales ng kumpanya. At siyempre andon din ang mga bisitang hapon kasama ang binatang designer ng mitsubishi.
Sa hindi inaasahang pangyayari.. nakarinig ako ng bulong-bulungan, aking nakita... ang kalaro ko na si marisa nuong bata pa kami, nakita kong isinayaw ng binatang hapon na designer ng mitsubishi. Halos lumuwa ang mata ng lahat. Hindi makapaniwala sa kanilang nasaksihan. Ako mismo.. namangha sa nakita kong iyon. Sa simpleng ayos ni marisa siya ang napusuan ng binatang hapon. Anak ng isang labandera mismo ng mga bisitang hapon at amang janitorng kompanya.
Ngayon... ang dating pamilyang inaapi-api nuong araw at mga kapatid na binabatok-batukan at utusan nuong araw ay naninirahan na sa bansang hapon.Kasama ng kapatid nilang milyonarya na si marisa.

Isang pamilyang salat sa yaman noon...
Sobra naman sa yaman ngayon...

Isang bahagi ng buhay na sumasalamin sa buhay nating lahat.
Ang bawat pag ikot ng mundo, sumasabaysa pag ikot ng...
GULONG NG PALAD.