Nakakabagot din talaga ang laging nag-iisa, ikot ka ng ikot sa kwarto mo na puno na ng usok ng sigarilyo.. isip ako ng isip parang.. meron akong isipin na pilit kong kinukuha sa kaibuturan ng aking isipan ang isang bagay na hindi ko nman alam kung ano ba yung gusto kong gawin. Ahhhhh! Buti pa lumabas na lang kaya ako.. isa pa wala naman yung taong hinihintay ko na gusto ko sanang kausap, kaso ni ho or ni ha wala ka man lang matangap buhat sa kanya. Minsan, kung ano ano tuloy naiisip ko sa kanya. Ang daming katanungan ang sumasagi sa isipan ko na gusto kong sabihin sa kanya. Hmp di bale na lang tatahimik na lang ako... ipinasya ko na lang ang lumabas at uminom ng konti at ng makalimutan ko siya kahit saglit. Siya nga.. Ewan ko ba!
Sabado ng hapon mga alas kuwatro siguro yon.. ipinasya kong uminom na lang sa isang tindahan, eto siguro ang hinahanap ng aking isipan he he he. Habang akoy umiinom ng mag isa.. unti-unti may nagdadatingan na mga kababayan nating mga pinoy.. dumadami kami dumadami din ang aming iniinom. Paglipas ng mga ilang oras.. ipinasya ko ng umuwi na at medyo duling na rin ang aking paningin. Maglalakad na lang ako pauwi.. tutal malapit lang naman ako sa bayan. Habang akoy naglalakad tiyempo.. Jackpot! nakakita ako ng isang TV at... medyo malaki-laki pa! Pag sinusuwerte ka naman di bah! komo lasing ako nung oras na yon.. tumawag ako ng taxi dial 911.
Isinakay ko sa taxi dumaan pa ako sa tindahan bumili ako ng isa pang grande pang washing ika nga. Pagdating ko sa kuwarto ko.. inom muna ng CASS BEER habang binubuksan ko yung TV.
Pag bukas ko action movie kaagad ang natiyempuhan ko.. tuwang tuwa akong pumuwesto ngayon.. habang nanonood ako siyempre tumatagay ng pakonti-konti. Namputsa naman! yung TV ko ang daming gamo-gamo! wala pa namang remote. Lumapit ako sa TV para madali kong mapindot.. kahit medyo duling ang paningin ko pilit kong inaaninag yung pinapanood ko. Halos isang oras na akong nanonood hindi ko pa makilala yung bida kasi nga ang dami ng gamo gamo, ang dami pang guhit-guhit na itim.. lecheng buhay 'to oo. pinag tsagaan ko pa ng konti.. nakita kong tumatakbo yung bida kasi nga barilan eh. Biglang nag hagis ng granada.. hindi ko na alam ngayon kung saan na nagtago yung bida.. kasi yung bida na lang ang hinahanap ko.. gusto ko kasing makilala. Tumakbo uli yung bida.. hindi ko naman nakita kung saan nag suot, inilapit ko ng husto yung mukha ko sa monitor.. may babae akong nakita.. hindi ko naman mamukhaan (lol). Sa loob ng halos isang oras at kalahati na pinagtiis kong habulin yung bida.. hindi ko makita kung saan saan nagtatago! bwisit! Kinuha ko yung termos ko.. ipinalo ko sa TV. basag yung salamin nung TV.. bwisit ka! isang oras mo akong pinahirapan! hayyyy! nakaginhawa pa ako.. natahimik ang buhay ko. Kaya pala itinapon.. walang makitang piktyur. lasing na nga ako.. ang dami pang gamo-gamo, paano ka naman masisiyahan niyan. Kung minsan... hirap din yung umaasa ka na lang sa pulot noh?
Alam mo naman dito sa abroad.. konting diprensiya, tapon agad. Alam nyo naman tayong mga pinoy.. hangat hindi pa durog.. pwede pa! magagawan pa ng paraan.
Salamat po sa pagbabasa.
No comments:
Post a Comment