ALONE

Sabi ng iba... Mas maganda daw yung nag iisa, dahil nagagawa mo daw ang lahat ng naisin mong gagawin. Walang kumokontra, walang pumipigil, walang nang iistorbo. Lahat pwede mong gawin malayang malaya ka sa lahat ng bagay, walang maninisi sa iyo kung sakaling nakagawa ka man ng pagkakamali.

Para sa akin... Matagal na rin akong namamasukan dito sa malayong lugar, umabot pa ako sa ibayong dagat sa SAUDI ARABIA, KUWAIT, TAIWAN, at ngayon dito sa SOUTH KOREA. Halos buong buhay ko nasubukan ko na ang laging nag iisa. Totoo... minsan makakaramdam ka talaga ng kasiyahan kung nag iisa ka. Lahat ng maari mong gawin walang hadlang. Ngunit... sa buong panahon ng aking pag-iisa, madalas nakakaramdam din ako ng kalungkutan. At dahil sa haba ng panahon na inilagi ko na lagi akong nag iisa... sa aking naranasan, mas nakikita ko na mas marami ang kalungkutan na iyong madarama kung ikukumpara nang ako ay may kasama. Napag isip-isip ko na... hindi rin pala pwede yung lagi ka na lang nag iisa. May pera ka man o wala... Mas makakadama ka ng lubos na kasiyahan kung lagi kang may kasama. Sa panahon na nakakaranas ako ng mga sari-saring suliranin... mas nangangailangan ako ng suporta ng ibang tao o ng kasama, nangangailangan ako ng payo ng iba. Halos hindi ko malaman kung paano ko haharapin ang aking mga suliranin ng ako lang mag-isa. Minsan... mas kailangan nating humingi ng payo sa iyong mga kaibigan, sa kasama o kailangan mo ng payo ng iyong kasintahan, kailangan mo ng payo ng iyong asawa at higit sa lahat.. kailangan mo ng payo ng iyong mga magulang.

Hindi lahat ng araw ay kaya mong tumayo ng mag-isa, hindi lahat ng araw ay kaya mong harapin ang mga sularaning dumarating sa iyong buhay.

Sa ating buhay... kailangan nating lahat ang magkaroon ng karamay sa araw-araw, kailangan din natin ang meron tayong minamahal at.. merong nagmamahal sa atin.
Ang lagi nating tatandaan... ang nasa itaas ang lagi nating karamay.

WHICH IS MORE IMPORTANT PRAYER OR HARD WORK

Sa buhay natin.. Lahat tayo ay may kanya - kanyang pamamaraan kung paano ba natin iaangat ang ating pamumuhay. Maraming paraan na maari nating gawin, pero maaring merong pinaka epektibo na maari nating gawin upang makaahon tayo sa hirap ng pamumuhay.

Ano ba ang masasabi nating mas epektibo na paraan... PRAYER OR HARD WORK?

Kung para sa aking pananaw maari nating sabihin na kailangan ang dalawang nabangit, pero... mas naniniwala ako na mas malaki ang maitutulong ng HARD WORKING kaysa prayer. Dahil sa pwede kang mag trabaho ng husto kahit wala ang tinatawag na prayer. Manalangin ka man o hindi, ang nasa itaas ang tunay na nakakakita o laging nakasubaybay sa atin nasa kanya naman talaga ang awa.

Sa lahat ng bagay hindi lang ang pagdadasal ang kailangan nating gawin, kailangan din natin ang kumilos upang makamit natin ano man ang nais nating marating. Maging tapat ka lang mabuti sa iyong ginagawa. Para sa akin... Naniniwala ako na... Ang masipag na mang gagawa ay nagtatrabaho ng nag iisa, may kasama man o wala basta nasa puso ang ginagawa mo. Napatunayan ko na rin kasi ang mga bagay na 'yan. Halos labing limang taon na akong namamasukan ni minsan hindi ko sinasamahan ng panalangin. Gumagawa ako kung ano ang nais kong gawin. Hindi ko sinasabi na... hindi ko ginagamitan ng panalangin. Ang natatandaan ko, ang unang-unang pinapanalangin ko lagi ay ang... Bigyan niya ako ng lakas ng pag iisip, lakas ng katawan at ilayo ako sa ano mang kapahamakan at gabayan lagi ang mga mahal ko sa buhay. Yang apat na iyan ang madalas kong hinihingi sa itaas.

Pero ang kaginhawaan ng pamumuhay ako ang mismong gumagawa at naghahanap.

PARUSA

ANO BA ANG PARUSA
Meron tayong kasabihan na... Kung ang panginoon ay nagpapatawad tao pa kaya?Eto po ay sa sarili kong opinion na nais kong ibahagi sa inyo... Kung sa inyong paniniwala ay mali ako nasa inyo na po iyon. Lahat naman ay may kanya-kanya tayong paniniwala. Totoo ba na ang panginoon ay madaling magpatawad? Para sa akin "OO", Pero depende (naks! may depende pa ano po) Ang panginoon ay madaling magpatawad sa mga taong marunong humingi ng kanyang kapatawaran. Ang panginoon ba ay nagpapatawad or nagpaparusa sa mga taong nagkakasala sa kanya?Ang tanong na ito ang madalas kong marinig na pinagtatalunan ng mga kababayan natin. Para sa aking opinion... Ang panginoon ay marunong ding magparusa sa atin. At ang bawat parusang ibinibigay sa atin ay kung gaano kalaki ang kasalanan mo sa kanya, ay ganon din kalaki ang parusang ibibigay niya sa inyo. Alam ko... aminin man natin sa hindi, kahit ikaw na mismong nagbabasa sa mga oras na ito, hindi mo alam kung ano ba ang mga parusang binibigay sa atin ng ating panginoon.Ano ba ang parusa?Meron tayong kasabihan na... lahat ng tao ay may kasalanan. (totoo po iyan) Kaya nga ang lahat ng tao ay meron ding problema. Walang nilalang na walang kasalanan.. At wala ding nilalang na walang problema. Sa bawat kasalanan mo sa panginoon gaano man ito kaliit o gaano man ito kalaki. Ganon din kalaki o kaliit ang problemang kakaharapin mo. Sa bawat kasalanang nagagawa mo sa panginoon ay may parusang kapalit yan ang tinatawag natin "PROBLEMA". Ibig kong sabihin na ang sinasabi kong parusang binibigay sa atin ng panginoon, yan ay ang mga problemang kinakaharap natin sa ating buhay. Ang panginoon ang nagbibigay sa atin ng problemang kinakaharap. Depende sa laki ng iyong kasalanan, ganon ding kalaking problema ang darating sa iyong buhay.May mga nagsasabi na... Bakit si ganito, ang yaman pero ubod nman ng sama ng ugali. Ang nakikita lang po natin ay ang panlabas na kaanyuan ng taong iyon. Pero hindi mo alam kung gaano ba kalaki ang problema nila sa kanilang isipan, na hindi natin nakikita. At hindi rin natin alam kung gaano kalaki ang problemang naghihintay sa kanya pagdating ng takdang panahon, na tanging ang panginoon lang ang nakakaalam kung kaylan niya ibibigay ang parusa niya sa taong iyon. Tulad ng sabi ko nga... Kung isa siyang makasalanan... merot-merong parusang nakalaan sa kanya. Yan ang darating na problema sa kanilang buhay.Merong nagsasabi... Bakit si ganito, naghihirap samantalang ang bait - bait naman. Minsan hindi natin nababasa ang kanilang isipan. Sa panlabas na kaanyuan nakikita nating mabait... Pero sa kanyang isipan alam mo ba kung gaano kasama or gaano kabuti ang kanyang iniisip. Minsan... sa isip palang may kasalanan na tayo na hindi mo nakikita sa ibang tao. Kung halimbawang tama ka na maaring mabait siya sa kilos at sa kanyang isip maaring wala siyang kinakaharap ng malaking problema sa kanyang buhay.Para po sa mga nagbabasa... hindi ko po sinasabing paniwalaan ninyo ang mga sinabi ko dito. Nasa inyo pong sarili kung ano ang tama sa inyong nakikita. Maaring ang mga sinabi ko dito ay makatulong ng konti sa mga nakakalimot sa ating panginoon. Hindi po ako pari, Hindi rin po ako palasimba, Pero relihoso po akong tao.Obserbahan mo ang sarili mo... Gaano ba kalaki ang kasalanan mo? At gaano ba kalaki ang problema mo?SALAMAT PO!!

REGALO

Kung ang bawat kasalanan ay may katumbas na kaparusahan... Ang bawat kabaitan mo naman ay may nakalaang kaligayahan.Ano ba ang regalo ng panginoon sa iyo? May mga nagsasabi na... Ang mga hinihiling mo daw sa panginoon ay hindi naman daw binibigay. Para po sa aking opinyon... Ang bawat kabutihang ginagawa mo ay may katumbas na kaligayahan. Yan yung tinatawag nating ''REGALO'' sa iyo ng panginoon sa kabutihang ginagawa mo. Kung gumagawa ka ng kabutihan... At dumarating yung araw na humihingi ka ng isang kahilingan sa panginoon... Ibinibigay po iyan sa atin ng hindi po natin namamalayan. Dumarating po iyan sa takdang panahon dahil gumagawa ka ng kabutihan sa kapwa, hindi komo humihiling ka sa kanya ng isang kahilingan na alam mong ikaliligaya mo. Pero hindi mo alam sa kahilingan mong iyan baka darating ang araw na ibigay sa iyo ang hinihiling mo baka iyan pa ang magiging dahilan ng iyong pagluha pagdating ng panahon, hindi niya ibibigay sa iyo ang mga bagay na ikapapahamak mo balang araw.. kahit iyan ang alam mong ikaliligaya mo sa ngayon. Dahil kung gumagawa ka ng kabutihan sa kapwa meron siyang nakalaan na regalo sa iyong kabutihan yung hindi mo ikapapahamak pagdating ng panahon.Ano ba ang regalo sa atin ng panginoon? Sa bawat kabutihan mo merong nakalaan sa ating regalo... Ang regalo po sa bawat kabutihan natin.. Yan po ang nakakaramdam ka ng kaligayahan sa araw-araw. Bakit ka ba nagiging masaya? Bakit ka ba nagiging maligaya sa araw-araw? Yan po ang regalong natatangap natin buhat sa panginoon. Ang bigyan ka ng kasiyahan sa buhay. Sa bawat kabutihan mo... may nakalaang kaligayahan. Halimbawa... May trabaho ka ba ngayon? Masaya ka na dahil meron kang maayos na hanapbuhay, meron kang pera, wala kang gaanong problema, Di ba maligaya ka ngayon? yan ang regalo sa iyo ng panginoon buhat sa mga nagagawa mong kabutihan.Alam ng panginoon kung gaano ka kabuting tao.. kaya nga yung mga biyayang natatangap mo pangmatagalang kaligayahan. May mga taong mabubuti na humihiling ng alam niyang ikaliligaya niya ''SA NGAYON''. Pero hindi ibibigay ng panginoon ang hinihiling mo dahil sa mabuti kang tao hindi niya ibibigay ang hinihiling mo kung iyon naman ang magpapaluha sa iyo pagdating ng araw. Kaya tangapin mo ng maluwag sa iyong puso kung anong meron ka ngayon.. Dahil regalo sa iyo iyan buhat sa iyong kabutihan. Dahil sa kabutihan mo hindi ka niya ipapahamak. Ang regalo ng panginoon sa kabutihan mo sa kapwa wala sa material na bagay, kundi nasa kaligayahang pinaparamdam sa iyo sa araw-araw. Ang isang kaligayahan natin ay yung wala tayong kinakaharap na malaking problema.Wala ng hihigit pa at walang katumbas na halaga sa.. ''KALIGAYAHANG TINATAMASA MO NGAYON''.