Saturday, 31 January 2015
DAHILAN NG PAG IYAK
Minsan may pagkakataon na nangyayari sa sobrang tawa natin merong lumalabas na luha sa ating mga mata, meron din yung oras na kung inaantok tayo at naghihikab tayo may lumalabas ding luha sa ating mga mata. Hindi po iyan ang point ng aking isusulat.
Bakit nga ba umiiyak ang tao at ano ang nagiging dahilan ng ating pag iyak at pag luha?
Lahat tayo ay nakaranas na ng pag luha o pag iyak, babae man o lalaki nakakaranas din ng pag iyak. Ang pagpatak ng luha ay nangangahulugan na ng pag iyak, kaya lang ang iba ay nakakaya nilang kontrolin ang bugso ng kanilang damdamin kaya napipigilan nila ang masyadong pag iyak pero ang hindi napipigilan minsan ng tao ay ang pagtulo ng ating mga luha, dahil ang pagtulo ng ating mga luha ay nagbubuhat sa kaibuturan ng ating puso o damdamin.
Marami ang nagsasabi na minsan ang dahilang ng pagtulo ng kanilang mga luha o pag iyak ay dulot ng sobrang kaligayahan o tears of joy.
Nasubukan mo na bang umiyak?
Makakaya mo bang umiyak habang nagsasaya o umiyak habang nakakaramdam ng kaligayahan sa parehas na pagkakataon?
Para sa aking paniniwala ang nararamdaman ng damdamin ng kaligayahan ay iba sa nararamdamang damdamin ng pag iyak, hindi natin kayang pagsabayin ng sabay ang nararamdaman, hindi po kayang tamaan ang dalawang ibon sa iisang putok lang ng sabay.
Sa maniwala kayo o sa hindi ang dahilan ng pag iyak o pagtulo ng luha ng isang tao ay dahil sa awa niya sa kanyang sarili. Biglang sumasagi sa isipan ang kalagayan ng sarili, merong konting kirot na sumagi sa ating isipan sa hinaharap o sa mga nakalipas kaya nagkakaroon ng pagkakataon na mapaiyak o mapaluha ang isang tao. Ang pagluha ay dulot ng isang emosyon na may kaugnayan sa iyong sarili, dahil sa hirap at pait na naranasan at mararanasan na para bang nabunutan ka ng tinik dahil sa kinakaharap.
Wala ni kahit sino na iiyak dahil sa kaligayahan, bakit iiyak ang isang tao gayong nakakaramdam siya ng kaligayahan?
Nasasabi ko ang mga paniniwalang iyan dahil ako mismo ay nakakaramdam ng kaligayahan at nakakaramdam ng pait na naging dahilan ng aking pagluha minsan. Nakaramdam narin ako ng kaligayahan at kasunod ng aking kaligayahan ay napaluha ako dahil sumagi sa isang sulok ng aking isipan na nakahulagpos ako kaya hindi ko napigilan ang aking pagluha sa dahilang nagkaroon ako ng awa sa aking sarili na nasundan ng pagluha at makalipas ng ilang sigundo napangiti naman ako dahil sa naramdaman kong kaligayahan at habang patuloy ang nararamdaman kong kaligayahan nakasabay ang bakas ng aking pagluha at pamumula ng aking mga mata sa mga ngiti ng kaligayahang nararamdaman kaya nasasabi natin ang salitang pag iyak sa oras ng kaligayahan ay tears of joy, dahil iyan lang ang pwede nating ipaliwanag sa mga taong nakamasid sa ating mukha dahil ang bakas ng iyong pagluha at pamumula ng mata ay nakasabay sa naramdamang kaligayahan kaya natatawag na tears of joy pero ang totoo niyan nauna ang iyong pag iyak dahil naunang may kumurot sa isang sulok ng iyong puso na naging dahilan ng iyong pag iyak bago ang mararamdamang kaligayahan. Ang pagluha at pamumula ng mata ay bakas na lang ng ating pag iyak na nakasabay habang tayo ay nakangiti at tinatamasa ang kaligayahan.
Ang point ko dito ay para ipaliwanag kung saan nga ba nagmumula ang pag iyak o pagtulo ng ating mga luha? walang ibang dahilan ng pag iyak ng isang tao kungdi ang damdaming nagkaroon ka ng awa sa iyong sarili na para kang nabunutan ng tinik sa dibdib.
Subukan mo ang manalo ng million sa lotto kung paano mo pagsasabayin ang pag iyak at kaligayahan, habang nakakaramdam ka ng kaligayahan subukan mong patuluin ang iyong luha kung makakaya natin. Tutulo lang ang luha ng isang tao kung meron siyang maiisip na magpapatulo ng kanyang mga luha.
Para sa aking paniniwala... walang pinagkaiba yan sa ating poong maykapal kung paano natin mararamdam ang kanyang presensya, makakamit mo ang mga bagay na nagpapaligaya sa iyo para maramdaman natin siya, ibibigay din sa iyo ang kalungkutan para matutunan nating lumapit sa kanya... ang pag luha at pag iyak ay pagpapakita ng nararamdamang kalungkuta at ang mga ngiti ay pagpapakita ng kaligayahan.